มีบางคนหาข้อแก้ตัวดื่มเพื่อสุขภาพ เพื่อคลายเครียด เพื่อบรรเทาความกลัดกลุ้ม สุราหรือสิ่งมึนเมาทั้งหลายอาจช่วยบรรเทาเบาบางทางความรู้สึกดังกล่าวได้บ้าง แต่มันบันดาลสิ่งเลวร้ายตามมามากกว่าที่เราจะคาดคะเนได้
เนื่องจากเทศกาลวันหยุดพิเศษในประเทศไทย เช่น วันสงกรานต์และปีใหม่จะมีวันหยุดยาวต่อเนื่องหลายวัน คนต่างจังหวัดจะกลับสู่ภูมิลำเนาของตน คนในเมืองจะออกไปต่างจังหวัดเพื่อหยุดพักผ่อน เราพบว่ามีคนล้มตายและบาดเจ็บเป็นจำนวนมากเพราะอุบัติเหตุที่เกิดจากคนเมาแล้วขับรถ
เมื่อผมอยู่ในวัยเด็กผมเข้าชั้นเรียนหลักธรรมคริสเตียน ผมไม่เคยลืมเพลงที่ครูสอนถึงแม้ว่าเวลาจะล่วงเลยมากว่า 60 ปีแล้ว เนื้อเพลงมีดังนี้ “...อย่าจับแก้วเหล้าและของเมาสารพัน อย่าจับแก้วเหล้า อย่าจับเลย อสรพิษมันนอนอยู่ในแก้วเหล้า อย่าจับแก้วเหล้า อย่าจับเลย...” เพลงนี้เป็นคาถาประจำตัว ฉะนั้นผมไม่ดื่มและไม่ข้องแวะมันตั้งแต่เด็กๆ มา ในพระธรรมสุภาษิตมีข้อเตือนใจเรื่องสิ่งมึนเมาไว้ดังนี้
“เหล้าทำให้คนปากพล่อย ของมึนเมาทำให้คนเอะอะโวยวาย และผู้ใดยอมให้มันพาหลงเตลิดไปก็ไม่ฉลาด” สุภาษิต 20:1
“ใครหนอที่ทุกข์ระทม? ใครหนอที่โศกเศร้า? ใครหนอที่วิวาท? ใครหนอที่เพ้อพล่าม? ใครหนอเจ็บตัวโดยไม่จำเป็น? ใครหนอที่มีตาแดงก่ำ? ก็คือคนที่จมอยู่กับเหล้า คนที่ทดลองชิมเหล้าผสมหลากชนิด อย่าจ้องดูเหล้าองุ่นเมื่อมันมีสีแดงสวย เมื่อมันส่องประกายอยู่ในถ้วย เมื่อมันดื่มลื่นคอ ในบั้นปลาย มันฉกกัดเหมือนงู ปล่อยพิษเหมือนงูพิษ ตาของเจ้าจะเห็นภาพหลอนแปลกๆ ความคิดเลอะเลือนสับสน เจ้าจะเป็นเหมือนคนที่นอนลอยอยู่กลางทะเล และเหมือนคนที่นอนอยู่บนเสากระโดงเรือ” สุภาษิต 23:29-34
“เลมูเอลเอ๋ย มันไม่เหมาะสำหรับกษัตริย์ ไม่เหมาะสำหรับกษัตริย์ที่จะดื่มเหล้าองุ่น ไม่เหมาะสำหรับชนชั้นปกครองที่จะกระหายหาของมึนเมา เพราะเมื่อดื่มแล้ว จะลืมสิ่งที่ตราไว้ในตัวบทกฎหมายและจะเปลี่ยนบทบัญญัติ ทำให้ผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหงเดือดร้อน” สุภาษา 31:4-5
ผมขอให้คำเตือนสติผู้ที่ดื่มสิ่งมึนเมาจงเลิกเสียเถิด เพื่อตนเอง ครอบครัวและผู้อื่น เฉพาะอย่างยิ่ง ลูกหลานวัยรุ่นอย่าเห็นผิดเป็นชอบคิดไปว่าเป็นเรื่องเก๋ไก๋ อย่าเข้าใกล้หรืออยากลองเพราะในที่สุดเราจะติดกับจนถอนตัวไม่ขึ้น จงปฏิเสธเมื่อมีคนชักชวน จงเป็นคนกล้าที่จะไม่เหมือน อย่ากลัวที่จะไม่เหมือน เพื่ออนาคตดีๆ ของเราจะไม่ถูกทำลายและจะไม่ทำให้ครอบครัวต้องเดือดร้อน
คนฉลาด
